Odmiana imienia Bibianka przez przypadki

Bibianka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bibianka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bibianki

Celownik
(komu? czemu?):Bibiance

Biernik
(kogo? co?):Bibiankę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bibianką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bibiance

Wołacz
(hej!):Bibianko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BibiankaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Bibianka.
Dobrze, że Bibianka grzecznie śpi.
Dla mnie było już jasne, ze Bibianka umiera.
Dopiero do mnie dotarło, że Bibianka już tu jest.
Ma na imię Bibianka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BibiankiZobaczyłam uśmiechniętą twarz Bibianki.
Tato Bibianki produkował abażury.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Bibianki.
Rodzina Bibianki wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Zostało sto dni do narodzin Bibianki.

Celownik:
(komu? czemu?)
BibianceBibiance włosy stanęły dęba na głowie.
Bibiance udało się usłyszeć tylko parę słów.
Przyglądam się Bibiance.
Chciałam szybko pochwalić się Bibiance.
Bibiance przyszła nagle do głowy straszna myśl.

Biernik:
(kogo? co?)
BibiankęObserwuję Bibiankę bardzo uważnie.
Sierżant wpatrywał się w Bibiankę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Przeprosiłam Bibiankę i poszłam dalej.
Spojrzał na Bibiankę z zaciekawieniem.
Kacper patrzył na Bibiankę ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BibiankąJadę na wycieczkę razem z Bibianką.
Refleksyjnie po spotkaniu z Bibianką.
Razem z Bibianką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Siedzieliśmy z Bibianką na kanapie.
Dorota spotkała się z Bibianką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BibianceKiedyś chciałam napisać wiersz o Bibiance.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Bibiance.
Marzę o Bibiance.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Bibiance.
To jest pieśń o Bibiance.

Wołacz:
(hej!)
BibiankoDziękuję Bibianko za rozmowę!
Bibianko! Gdzie jesteś?
Cześć Bibianko!
Gdzie jesteś Bibianko!?
Dobry wieczór Bibianko!