Odmiana imienia Bianor przez przypadki

Bianor imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bianor

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bianora

Celownik
(komu? czemu?):Bianorowi

Biernik
(kogo? co?):Bianora

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bianorem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bianorze

Wołacz
(hej!):Bianorze!

Przykłady odmiany imienia Bianor” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Bianor

Bianor odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Gdzie jest Bianor?
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Bianor.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Bianor.
Ma na imię Bianor.

Dopełniacz (kogo? czego?): Bianora

Piszę list do Bianora.
Pożyczę od Bianora samochód i możemy jechać.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Bianora.
Zaproszenia na urodziny Bianora są gotowe.
Zbieramy na nowy wózek dla Bianora.

Celownik (komu? czemu?): Bianorowi

Tego Bianorowi było już za wiele.
Oczywiście każdy przyzna rację Bianorowi.
Bianorowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Napisałem wiersz dzięki Bianorowi.
Coś muszę Bianorowi powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik (kogo? co?): Bianora

Na Bianora moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Patrzył na Bianora z pełnym zgrozy podziwem.
Przeprosiłam Bianora i poszłam dalej.
Lubię Bianora.
Czekałam na Bianora w kawiarni.

Narzędnik (z kim? z czym?): Bianorem

Ja z Bianorem chcemy się przebrać za wampiry.
Oboje z Bianorem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Razem z Bianorem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Idę na spacer z Bianorem.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Bianorem na krytym basenie.

Miejscownik (o kim? o czym?): Bianorze

Na pewno słyszałyście o Bianorze.
Bardzo fajny blog o Bianorze.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Bianorze.
Wspominam o Bianorze.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Bianorze.

Wołacz (hej!): Bianorze

Dobranoc Bianorze!
Gdzie jesteś Bianorze!?
Dziękuję Bianorze za rozmowę!
Bianorze! Wróć do mnie!
Bianorze! Gdzie jesteś?