Odmiana imienia Bertka przez przypadki

Bertka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bertka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bertki

Celownik
(komu? czemu?):Bertce

Biernik
(kogo? co?):Bertkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bertką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bertce

Wołacz
(hej!):Bertko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BertkaBertka chce pójść ze mną na spacer.
Mam na imię Bertka.
Autorem artykułu jest Bertka.
Bertka ma katar i źle się czuje.
Ma na imię Bertka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BertkiTym razem prezentujemy wystawę Bertki.
Póki co dodaję zdjęcia Bertki z wakacji.
W słuchawce usłyszałam głos Bertki.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Bertki.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Bertki.

Celownik:
(komu? czemu?)
BertceMam nadzieję, że Bertce również się podoba.
Nie wiem, co powiedzieć Bertce.
Bertce wpadły w ucho słowa piosenki.
Od początku próbujemy pomóc Bertce.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Bertce.

Biernik:
(kogo? co?)
BertkęPatrzy na Bertkę wyczekująco.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Bertkę.
Widzę Bertkę.
Spoglądam na Bertkę.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Bertkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BertkąObie z Bertką miałyśmy ochotę skakać do góry.
Pracuję z Bertką.
Wieczorem z Bertką znowu idziemy na spacer.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Bertką.
Przez chwilę oboje z Bertką patrzyli na siebie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BertceDziś napiszę o Bertce.
Pamiętajmy o Bertce i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Mamrotał coś o Bertce, gdy podtrzymywał się ściany.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Bertce.
Chciałbym być teraz przy Bertce.

Wołacz:
(hej!)
BertkoHej Bertko!
Dobry wieczór Bertko!
Gdzie jesteś Bertko!?
Bertko! Gdzie jesteś?
Dziękuję Bertko za rozmowę!