Odmiana imienia Bernka przez przypadki

Bernka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bernka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bernki

Celownik
(komu? czemu?):Bernce

Biernik
(kogo? co?):Bernkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bernką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bernce

Wołacz
(hej!):Bernko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BernkaBernka tego nie widzi.
Dopiero do mnie dotarło, że Bernka już tu jest.
Ma na imię Bernka.
Autorem niniejszego tekstu jest Bernka.
Dla mnie było już jasne, ze Bernka umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BernkiWysyłam list do Bernki.
Tata Bernki sam opatrzył mi nogę.
W sobotę są urodziny Bernki.
Tata Bernki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Bernki.

Celownik:
(komu? czemu?)
BernceOczywiście każdy przyzna rację Bernce.
Coś muszę Bernce powiedzieć, stoi i czeka.
Opowiadam Bernce o swoich zainteresowaniach.
Korzysta z okazji, by wyznać Bernce miłość.
Zszedłem z drogi Bernce i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
BernkęPatrzy na Bernkę wyczekująco.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Bernkę.
Nieśmiało gładzi Bernkę po włosach.
Spotkałam Bernkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Patrzę na Bernkę i nic nie rozumiem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BernkąObie z Bernką miałyśmy ochotę skakać do góry.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Bernką.
Ja z Bernką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Tym razem korespondowałam z Bernką.
Kasia z Bernką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BernceOd ostatniego wpisu o Bernce wydarzyło się sporo.
No a teraz trochę więcej o Bernce.
W powrotnej drodze myślał o Bernce.
Wczoraj wspomniałam o Bernce z moim tatą.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Bernce.

Wołacz:
(hej!)
BernkoGdzie jesteś Bernko!?
Dobranoc Bernko!
Dobry wieczór Bernko!
Bernko! Wróć do mnie!
Cześć Bernko!