Odmiana imienia Berndek przez przypadki

Berndek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Berndek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Berndka

Celownik
(komu? czemu?):Berndkowi

Biernik
(kogo? co?):Berndka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Berndkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Berndku

Wołacz
(hej!):Berndku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BerndekBerndek tego nie widzi.
Mam na imię Berndek.
Jutro Berndek wyjdzie ze szpitala.
W domu Berndek często urządza rodzicom pokazy mody.
Dopiero do mnie dotarło, że Berndek już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BerndkaMuszę pochwalić pomysł Berndka.
Zostało sto dni do narodzin Berndka.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Berndka.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Berndka.
Przedwczoraj były urodziny Berndka.

Celownik:
(komu? czemu?)
BerndkowiPrzyglądam się Berndkowi.
Zerwał jabłko i podał je Berndkowi.
Słoik z kawą wyleciał Berndkowi z rąk.
Berndkowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Tego Berndkowi było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
BerndkaChwyciła Berndka za rękaw płaszcza.
Czekałam na Berndka w kawiarni.
Berndka zaczęło to nieco irytować.
Spojrzał na Berndka i uśmiechnął się.
Spoglądam na Berndka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BerndkiemAle można sobie zrobić zdjęcie z Berndkiem.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Berndkiem na krytym basenie.
Zginął w pojedynku z Berndkiem.
Rozmawiam z Berndkiem.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Berndkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BerndkuTe widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Berndku.
Więcej o Berndku znajdziecie na naszej stronie.
Myślał o Berndku i o swoim życiu.
Wspominam o Berndku.
Warto także pomyśleć chwilę o Berndku.

Wołacz:
(hej!)
BerndkuGdzie jesteś Berndku!?
Dziękuję Berndku za rozmowę!
Witaj Berndku!
Hej Berndku!
Dzień dobry Berndku!