Odmiana imienia Bernardynusia przez przypadki

Bernardynusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bernardynusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bernardynusi

Celownik
(komu? czemu?):Bernardynusi

Biernik
(kogo? co?):Bernardynusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bernardynusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bernardynusi

Wołacz
(hej!):Bernardynusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BernardynusiaDobrze, że Bernardynusia grzecznie śpi.
Co robi Bernardynusia?
Jak już wiecie mam na imię Bernardynusia.
Jutro Bernardynusia wyjdzie ze szpitala.
Gdzie jest Bernardynusia?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BernardynusiPóki co dodaję zdjęcia Bernardynusi z wakacji.
Nie lubię Bernardynusi.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Bernardynusi.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Bernardynusi.
Jadę do Bernardynusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
BernardynusiKto wie, może Bernardynusi wyjdzie do na dobre.
Zostawiam Bernardynusi karteczkę i już mnie nie ma.
Musiałam się zwierzyć Bernardynusi.
Mama przyznała rację Bernardynusi.
Zerwał jabłko i podał je Bernardynusi.

Biernik:
(kogo? co?)
BernardynusięLubię Bernardynusię.
Przed sesją zapytałam Bernardynusię co lubi.
Podchodzi, całuje Bernardynusię i idzie do wyjścia.
Przeprosiłam Bernardynusię i poszłam dalej.
Spojrzała na Bernardynusię jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BernardynusiąIdę na spacer z Bernardynusią.
Razem z Bernardynusią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Oboje z Bernardynusią wybuchliśmy śmiechem.
Razem z Bernardynusią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Siedzieliśmy z Bernardynusią na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BernardynusiWarto także pomyśleć chwilę o Bernardynusi.
Śpiewam o Bernardynusi.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Bernardynusi.
Marzę o Bernardynusi.
To jest pieśń o Bernardynusi.

Wołacz:
(hej!)
BernardynusiuDzień dobry Bernardynusiu!
Dziękuję Bernardynusiu za rozmowę!
Gdzie jesteś Bernardynusiu!?
Dobranoc Bernardynusiu!
Bernardynusiu! Gdzie jesteś?