Odmiana imienia Benjamin przez przypadki

Benjamin imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Benjamin

Dopełniacz
(kogo? czego?):Benjamina

Celownik
(komu? czemu?):Benjaminowi

Biernik
(kogo? co?):Benjamina

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Benjaminem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Benjaminie

Wołacz
(hej!):Benjaminie!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BenjaminMa na imię Benjamin.
Dobrze, że Benjamin grzecznie śpi.
Ja i Benjamin nie wiedziałyśmy, co robić.
Benjamin odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Benjamin.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BenjaminaRano gdy wstałem obudził mnie wrzask Benjamina.
Pożyczę od Benjamina samochód i możemy jechać.
Postawa Benjamina była zupełnie inna.
W domu babci Benjamina od zawsze stał stary zegar.
Najbardziej polubiłam ojca Benjamina.

Celownik:
(komu? czemu?)
BenjaminowiOd początku próbujemy pomóc Benjaminowi.
Dzięki Benjaminowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Zszedłem z drogi Benjaminowi i usiadłem w fotelu.
Tego Benjaminowi było już za wiele.
Zaproponowałem Benjaminowi dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
BenjaminaPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Benjamina.
Spojrzałam na Benjamina.
Obserwuję Benjamina bardzo uważnie.
Doprowadził tym Benjamina do stanu bliskiego apopleksji.
Przeprosiłam Benjamina i poszłam dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BenjaminemPrzez chwilę oboje z Benjaminem patrzyli na siebie.
Sprzątam pokój z Benjaminem.
Jadę na wycieczkę razem z Benjaminem.
Byliśmy z Benjaminem na jarmarku.
Razem z Benjaminem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BenjaminieŚpiewam o Benjaminie.
To jest pieśń o Benjaminie.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Benjaminie.
Marzę o Benjaminie.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Benjaminie.

Wołacz:
(hej!)
BenjaminieHej Benjaminie!
Gdzie jesteś Benjaminie!?
Dobranoc Benjaminie!
Dzień dobry Benjaminie!
Benjaminie! Wróć do mnie!