Odmiana imienia Beniulek przez przypadki

Beniulek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Beniulek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Beniulka

Celownik
(komu? czemu?):Beniulkowi

Biernik
(kogo? co?):Beniulka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Beniulkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Beniulku

Wołacz
(hej!):Beniulku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BeniulekMa na imię Beniulek.
Beniulek nie umie śpiewać.
Beniulek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dla mnie było już jasne, ze Beniulek umiera.
Co robi Beniulek?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BeniulkaOd razu zobaczyła ich mama Beniulka.
Zostało sto dni do narodzin Beniulka.
Ręka Beniulka uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Szkoda że Beniulka prawie że w ogóle nie ma.
Przedwczoraj były urodziny Beniulka.

Celownik:
(komu? czemu?)
BeniulkowiCo tej Beniulkowi po głowie chodzi?
Dzięki Beniulkowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Beniulkowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Słoik z kawą wyleciał Beniulkowi z rąk.
Mam nadzieję, że Beniulkowi również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
BeniulkaPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Beniulka.
Patrzył na Beniulka z pełnym zgrozy podziwem.
Sierżant wpatrywał się w Beniulka jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spojrzałam na Beniulka.
Spojrzał na Beniulka i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BeniulkiemPrzez chwilę oboje z Beniulkiem patrzyli na siebie.
Oboje z Beniulkiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Refleksyjnie po spotkaniu z Beniulkiem.
Sprzątam pokój z Beniulkiem.
Rozmawiam z Beniulkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BeniulkuRozmawiam o Beniulku.
Na pewno słyszałyście o Beniulku.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Beniulku.
Pamiętam o Beniulku.
Teraz chcę napisać parę słów o Beniulku.

Wołacz:
(hej!)
BeniulkuDobranoc Beniulku!
Witaj Beniulku!
Dzień dobry Beniulku!
Gdzie jesteś Beniulku!?
Dziękuję Beniulku za rozmowę!