Odmiana imienia Benitka przez przypadki

Benitka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Benitka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Benitki

Celownik
(komu? czemu?):Benitce

Biernik
(kogo? co?):Benitkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Benitką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Benitce

Wołacz
(hej!):Benitko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BenitkaNa drugie imię mam Benitka.
Jutro Benitka wyjdzie ze szpitala.
Autorem niniejszego tekstu jest Benitka.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Benitka.
Gdzie jest Benitka?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BenitkiPostawa Benitki była zupełnie inna.
Zbieramy na nowy wózek dla Benitki.
Benitki siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Benitki.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Benitki.

Celownik:
(komu? czemu?)
BenitceBenitce oczy błyszczą.
Benitce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Korzysta z okazji, by wyznać Benitce miłość.
Rozalia z troską przyglądała się Benitce.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Benitce.

Biernik:
(kogo? co?)
BenitkęNa Benitkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Patrzył na Benitkę z pełnym zgrozy podziwem.
Benitkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Lubię Benitkę.
Na Benitkę spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BenitkąJa z Benitką chcemy się przebrać za wampiry.
Oboje z Benitką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Benitką.
Idę na spacer z Benitką.
Ja z Benitką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BenitceDobrze, że wspomniałeś o Benitce.
Kiedyś chciałam napisać o Benitce.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Benitce.
Wspominam o Benitce.
Myślałam cały czas tylko o Benitce.

Wołacz:
(hej!)
BenitkoDzień dobry Benitko!
Benitko! Gdzie jesteś?
Dziękuję Benitko za rozmowę!
Cześć Benitko!
Benitko! Wróć do mnie!