Odmiana imienia Benild przez przypadki

Benild imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Benild

Dopełniacz
(kogo? czego?):Benilda

Celownik
(komu? czemu?):Benildowi

Biernik
(kogo? co?):Benilda

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Benildem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Benildzie

Wołacz
(hej!):Benildzie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BenildBenild chce pójść ze mną na dyskotekę.
Gdzie jest Benild?
Dopiero do mnie dotarło, że Benild już tu jest.
Dobrze, że Benild grzecznie śpi.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Benild.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BenildaW domu babci Benilda od zawsze stał stary zegar.
Zostało sto dni do narodzin Benilda.
Rodzina Benilda wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Tata Benilda opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Od razu zobaczyła ich mama Benilda.

Celownik:
(komu? czemu?)
BenildowiTen nie pozostał dłużny Benildowi.
Rozalia z troską przyglądała się Benildowi.
Mama przyznała rację Benildowi.
Napisałem wiersz dzięki Benildowi.
Zerwał jabłko i podał je Benildowi.

Biernik:
(kogo? co?)
BenildaBenilda natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Benilda.
Benilda zaczęło to nieco irytować.
Na Benilda spłynęła niewymowna ulga.
Na Benilda moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BenildemZakończyliśmy edycję kwietniową z Benildem.
Pracuję z Benildem.
Zginął w pojedynku z Benildem.
Ja z Benildem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Ja z Benildem chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BenildzieNaszą piosenkę pisali z myślą o Benildzie.
Przy Benildzie zapomniałem o wszystkim.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Benildzie.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Benildzie.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Benildzie.

Wołacz:
(hej!)
BenildzieBenildzie! Wróć do mnie!
Dobranoc Benildzie!
Cześć Benildzie!
Hej Benildzie!
Dobry wieczór Benildzie!