Odmiana imienia Benignus przez przypadki

Benignus imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Benignus

Dopełniacz
(kogo? czego?):Benignusa

Celownik
(komu? czemu?):Benignusowi

Biernik
(kogo? co?):Benignusa

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Benignusem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Benignusie

Wołacz
(hej!):Benignusie!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Benignusowie, Benignusi, Benignusy

Dopełniacz
(kogo? czego?):Benignusów

Celownik
(komu? czemu?):Benignusom

Biernik
(kogo? co?):Benignusów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Benignusami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Benignusach

Wołacz
(hej!):Benignusowie, Benignusi, Benignusy!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BenignusDla mnie było już jasne, ze Benignus umiera.
Gdzie jest Benignus?
Jak już wiecie mam na imię Benignus.
Jeśli jednak przegrasz, Benignus zostaje z nami.
Benignus chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BenignusaPostanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Benignusa słychać.
Wysyłam list do Benignusa.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Benignusa.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Benignusa.
Dziadek Benignusa w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
BenignusowiRozalia z troską przyglądała się Benignusowi.
Mama przyznała rację Benignusowi.
Oczywiście każdy przyzna rację Benignusowi.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Benignusowi.
Musiałam się zwierzyć Benignusowi.

Biernik:
(kogo? co?)
BenignusaBenignusa zaczęło to nieco irytować.
O jego personalia miałam spytać Benignusa prywatnie.
Obserwuję Benignusa bardzo uważnie.
Patrzył na Benignusa wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Na Benignusa moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BenignusemZginął w pojedynku z Benignusem.
Ja z Benignusem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Jadę na wycieczkę razem z Benignusem.
Obie z Benignusem postawiłyśmy na zmiany.
Ja z Benignusem chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BenignusieW powrotnej drodze myślał o Benignusie.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Benignusie.
Przy Benignusie zapomniałem o wszystkim.
Artykuł o Benignusie wywołał burzę w mediach.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Benignusie.

Wołacz:
(hej!)
BenignusieDziękuję Benignusie za rozmowę!
Cześć Benignusie!
Benignusie! Wróć do mnie!
Benignusie! Gdzie jesteś?
Witaj Benignusie!