Odmiana imienia Ben przez przypadki

Ben imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ben

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bena

Celownik
(komu? czemu?):Benowi

Biernik
(kogo? co?):Bena

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Benem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Benie

Wołacz
(hej!):Benie!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Benowie, Beny

Dopełniacz
(kogo? czego?):Benów

Celownik
(komu? czemu?):Benom

Biernik
(kogo? co?):Benów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Benami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Benach

Wołacz
(hej!):Benowie, Beny!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BenJak już wiecie mam na imię Ben.
W domu Ben często urządza rodzicom pokazy mody.
Autorem niniejszego tekstu jest Ben.
Ben chce pójść ze mną na dyskotekę.
Ben wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BenaPostanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Bena.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Bena.
Prosimy o pomoc dla Bena.
Jestem mamą Bena i jeszcze trojga innych dzieci.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Bena.

Celownik:
(komu? czemu?)
BenowiBenowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Zszedłem z drogi Benowi i usiadłem w fotelu.
Ten nie pozostał dłużny Benowi.
Opowiadam Benowi o swoich zainteresowaniach.
Zaproponowałem Benowi dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
BenaW końcu obudzili Bena, żeby ich ratował.
Zdjęcie przesłane przez Bena.
Patrzy na Bena wyczekująco.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Bena.
Spojrzałem znacząco na Bena.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BenemWczoraj wracamy z Benem od lekarza.
Zostanę tu tylko z Benem i chłopakami.
Obie z Benem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Benem.
Śpiewam z Benem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BeniePrzygotowuje książkę o Benie.
Dzisiaj chciałam napisać o Benie.
Dyskutuję o Benie.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Benie.
A przecież nikt inaczej o Benie nie pisał.

Wołacz:
(hej!)
BenieCześć Benie!
Dzień dobry Benie!
Dobranoc Benie!
Witaj Benie!
Benie! Wróć do mnie!