Odmiana imienia Belzebub przez przypadki

Belzebub imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Belzebub

Dopełniacz
(kogo? czego?):Belzebuba

Celownik
(komu? czemu?):Belzebubowi

Biernik
(kogo? co?):Belzebuba

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Belzebubem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Belzebubie

Wołacz
(hej!):Belzebubie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BelzebubW domu Belzebub często urządza rodzicom pokazy mody.
Belzebub nie umie grać na gitarze.
Jeśli jednak przegrasz, Belzebub zostaje z nami.
Na drugie imię mam Belzebub.
Dopiero do mnie dotarło, że Belzebub już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BelzebubaNie lubię Belzebuba.
W słuchawce usłyszałam głos Belzebuba.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Belzebuba.
Rodzina Belzebuba wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Uroda Belzebuba miała potężną moc.

Celownik:
(komu? czemu?)
BelzebubowiRozalia z troską przyglądała się Belzebubowi.
Belzebubowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Powiedz wszystkim i Belzebubowi, że nic mi nie jest.
Korzysta z okazji, by wyznać Belzebubowi miłość.
Daję Belzebubowi, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
BelzebubaSpojrzałem znacząco na Belzebuba.
Postaram się namówić Belzebuba na spacer.
Przyniesiona przez Belzebuba kawa okazała się tą nieco gorszą.
Belzebuba znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzałam na Belzebuba jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BelzebubemŚpiewam z Belzebubem.
Pracuję razem z Belzebubem.
Razem z Belzebubem zrobiłyśmy obiad.
Zostaliśmy z Belzebubem w salonie sami.
Siedzieliśmy z Belzebubem przy basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BelzebubieDziś jeszcze powiemy sobie słówko o Belzebubie.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Belzebubie.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Belzebubie.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Belzebubie.
To jest pieśń o Belzebubie.

Wołacz:
(hej!)
BelzebubieDziękuję Belzebubie za rozmowę!
Dzień dobry Belzebubie!
Belzebubie! Gdzie jesteś?
Dobranoc Belzebubie!
Belzebubie! Uważaj!