Odmiana imienia Beau przez przypadki

Beau imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Beau

Dopełniacz
(kogo? czego?):Beau

Celownik
(komu? czemu?):Beau

Biernik
(kogo? co?):Beau

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Beau

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Beau

Wołacz
(hej!):Beau!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BeauMam na imię Beau.
Dla mnie było już jasne, ze Beau umiera.
Beau chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Beau.
W domu Beau często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BeauZbieramy na nowy wózek dla Beau.
Dziadek Beau w tym czasie miał chorą rękę.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Beau.
Tata Beau sam opatrzył mi nogę.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Beau.

Celownik:
(komu? czemu?)
BeauPowiedz wszystkim i Beau, że nic mi nie jest.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Beau.
Mama przyznała rację Beau.
Musiałam się zwierzyć Beau.
Zaproponowałem Beau dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
BeauPatrzy na Beau wyczekująco.
Oszołomienie spadło teraz na Beau i na moment odebrało mu wigor.
Lubię Beau.
Spojrzałam na Beau w wymownym geście.
O jego personalia miałam spytać Beau prywatnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BeauObie z Beau miałyśmy ochotę skakać do góry.
Karolina miała się spotkać z Beau przed szkołą.
Idę na spacer z Beau.
Sprzątam pokój razem z Beau.
Ja z Beau zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BeauMowa oczywiście o Beau.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Beau.
Na koniec parę słów o Beau.
Przygotowuje książkę o Beau.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Beau.

Wołacz:
(hej!)
BeauDziękuję Beau za rozmowę!
Beau! Gdzie jesteś?
Beau! Uważaj!
Hej Beau!
Dobranoc Beau!