Odmiana imienia Beatuś przez przypadki

Beatuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Beatuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Beatusia

Celownik
(komu? czemu?):Beatusiowi

Biernik
(kogo? co?):Beatusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Beatusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Beatusiu

Wołacz
(hej!):Beatusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BeatuśBeatuś chce pójść ze mną na spacer.
Dziś Beatuś ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Beatuś ma katar i źle się czuje.
Co robi Beatuś?
Ja i Beatuś nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BeatusiaJestem mamą Beatusia i jeszcze trojga innych dzieci.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Beatusia.
Tym razem prezentujemy wystawę Beatusia.
Jadę do Beatusia.
Tata Beatusia poszedł otworzyć drzwi.

Celownik:
(komu? czemu?)
BeatusiowiDzięki Beatusiowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Rozalia z troską przyglądała się Beatusiowi.
Kto wie, może Beatusiowi wyjdzie do na dobre.
Korzysta z okazji, by wyznać Beatusiowi miłość.
Daję Beatusiowi, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
BeatusiaOszołomienie spadło teraz na Beatusia i na moment odebrało mu wigor.
Lubię Beatusia.
Spojrzałam na Beatusia jak dopisuje kolejne literki.
Spojrzałam na Beatusia.
Widzę Beatusia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BeatusiemKarolina miała się spotkać z Beatusiem przed szkołą.
Idę na spacer z Beatusiem.
Siedzieliśmy z Beatusiem przy basenie.
Sprzątam pokój z Beatusiem.
Wieczorem z Beatusiem znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BeatusiuNie wspomniałem na początku o Beatusiu.
Mówimy tu oczywiście o Beatusiu.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Beatusiu.
Rozmawiam o Beatusiu.
Myślał o Beatusiu i o swoim życiu.

Wołacz:
(hej!)
BeatusiuCześć Beatusiu!
Beatusiu! Wróć do mnie!
Beatusiu! Uważaj!
Dobry wieczór Beatusiu!
Dobranoc Beatusiu!