Odmiana imienia Beatricunia przez przypadki

Beatricunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Beatricunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Beatricuni

Celownik
(komu? czemu?):Beatricuni

Biernik
(kogo? co?):Beatricunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Beatricunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Beatricuni

Wołacz
(hej!):Beatricuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BeatricuniaMam na imię Beatricunia.
Beatricunia nie umie śpiewać.
Jutro Beatricunia wyjdzie ze szpitala.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Beatricunia.
W domu Beatricunia często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BeatricuniRano gdy wstałem obudził mnie wrzask Beatricuni.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Beatricuni.
Przedwczoraj były urodziny Beatricuni.
Nie ma Beatricuni.
Zbieramy na nowy wózek dla Beatricuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
BeatricuniZszedłem z drogi Beatricuni i usiadłem w fotelu.
Beatricuni włosy stanęły dęba na głowie.
Kto wie, może Beatricuni wyjdzie do na dobre.
Dzięki Beatricuni święta nabrały nowego wymiaru.
Co tej Beatricuni po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
BeatricunięPopatrzyłam na Beatricunię przekonana, że zacznie mówić dalej.
Patrzę na Beatricunię i nic nie rozumiem.
Lubię Beatricunię.
Obserwuję Beatricunię bardzo uważnie.
Beatricunię znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BeatricuniąPowinnam jednak pojechać z Beatricunią.
Kasia z Beatricunią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Idę na spacer z Beatricunią.
Jadę na wycieczkę razem z Beatricunią.
Zostaliśmy z Beatricunią w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BeatricuniMówimy tu oczywiście o Beatricuni.
Dziś napiszę o Beatricuni.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Beatricuni.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Beatricuni.
Wczoraj wspomniałam o Beatricuni z moim tatą.

Wołacz:
(hej!)
BeatricuniuDzień dobry Beatricuniu!
Dobry wieczór Beatricuniu!
Beatricuniu! Gdzie jesteś?
Hej Beatricuniu!
Beatricuniu! Uważaj!