Odmiana imienia Beatek przez przypadki

Beatek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Beatek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Beatka

Celownik
(komu? czemu?):Beatkowi

Biernik
(kogo? co?):Beatka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Beatkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Beatku

Wołacz
(hej!):Beatku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BeatekJutro Beatek wyjdzie ze szpitala.
Ma na imię Beatek.
Beatek chce pójść ze mną na spacer.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Beatek.
Beatek wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BeatkaTata Beatka sam opatrzył mi nogę.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Beatka.
Uroda Beatka miała potężną moc.
Postanowiłam zadzwonić do Beatka i chłopaków.
Przed domem Beatka zauważyłem wózek z dzieckiem.

Celownik:
(komu? czemu?)
BeatkowiBeatkowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Mama przyznała rację Beatkowi.
Beatkowi oczy błyszczą.
Rozalia z troską przyglądała się Beatkowi.
Kto wie, może Beatkowi wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
BeatkaWidziałem dzisiaj Beatka z mojej klasy.
Lubię Beatka.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Beatka.
Popatrzyłam na Beatka przekonana, że zacznie mówić dalej.
Na Beatka moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BeatkiemWymyśliłam z Beatkiem nową zabawę.
Idę na spacer z Beatkiem.
Przez chwilę oboje z Beatkiem patrzyli na siebie.
Powinnam jednak pojechać z Beatkiem.
Ja z Beatkiem chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BeatkuKto dziś pamięta o Beatku.
Wczoraj wspomniałam o Beatku z moim tatą.
Wszyscy dyskutują o Beatku.
Dyskutuję o Beatku.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Beatku.

Wołacz:
(hej!)
BeatkuHej Beatku!
Gdzie jesteś Beatku!?
Beatku! Uważaj!
Dziękuję Beatku za rozmowę!
Beatku! Wróć do mnie!