Odmiana imienia Beanuś przez przypadki

Beanuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Beanuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Beanusia

Celownik
(komu? czemu?):Beanusiowi

Biernik
(kogo? co?):Beanusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Beanusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Beanusiu

Wołacz
(hej!):Beanusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BeanuśW domu Beanuś często urządza rodzicom pokazy mody.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Beanuś.
Jeśli jednak przegrasz, Beanuś zostaje z nami.
Jak już wiecie mam na imię Beanuś.
Moje drugie imię to właśnie Beanuś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BeanusiaPrzepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Beanusia.
Przed domem Beanusia zauważyłem wózek z dzieckiem.
Muszę pochwalić pomysł Beanusia.
Tym razem prezentujemy wystawę Beanusia.
Uroda Beanusia miała potężną moc.

Celownik:
(komu? czemu?)
BeanusiowiDaję Beanusiowi, to co najlepsze we mnie.
Dzięki Beanusiowi święta nabrały nowego wymiaru.
Zaproponowałem Beanusiowi dwa tematy.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Beanusiowi.
Słoik z kawą wyleciał Beanusiowi z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
BeanusiaPrzyniesiona przez Beanusia kawa okazała się tą nieco gorszą.
Patrzę na Beanusia i nic nie rozumiem.
Chwyciła Beanusia za rękaw płaszcza.
Kacper patrzył na Beanusia ze zdumieniem.
Patrzy na Beanusia wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BeanusiemRazem z Beanusiem zrobiłyśmy obiad.
Kasia z Beanusiem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Beanusiem.
Dorota spotkała się z Beanusiem.
Obie z Beanusiem miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BeanusiuJest to prawdziwe kompendium wiedzy o Beanusiu.
Na koniec parę słów o Beanusiu.
Piszę o Beanusiu.
Ten wiersz jest o Beanusiu.
Marzę o Beanusiu.

Wołacz:
(hej!)
BeanusiuCześć Beanusiu!
Beanusiu! Wróć do mnie!
Beanusiu! Gdzie jesteś?
Witaj Beanusiu!
Beanusiu! Uważaj!