Odmiana imienia Baruchuś przez przypadki

Baruchuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Baruchuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Baruchusia

Celownik
(komu? czemu?):Baruchusiowi

Biernik
(kogo? co?):Baruchusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Baruchusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Baruchusiu

Wołacz
(hej!):Baruchusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BaruchuśDobrze, że Baruchuś grzecznie śpi.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Baruchuś.
Autorem artykułu jest Baruchuś.
Moje drugie imię to właśnie Baruchuś.
Ja i Baruchuś nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BaruchusiaTato Baruchusia produkował abażury.
Rodzina Baruchusia zginęła w wypadku samochodowym.
Muszę pochwalić pomysł Baruchusia.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Baruchusia.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Baruchusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
BaruchusiowiTym razem nie damy Baruchusiowi dojść do głosu.
Baruchusiowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Zerwał jabłko i podał je Baruchusiowi.
Co tej Baruchusiowi po głowie chodzi?
Kupiłem Baruchusiowi magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
BaruchusiaSpoglądam na Baruchusia.
Chwyciła Baruchusia za rękaw płaszcza.
Podchodzi, całuje Baruchusia i idzie do wyjścia.
Spojrzał na Baruchusia i uśmiechnął się.
Obserwuję Baruchusia bardzo uważnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BaruchusiemRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Baruchusiem.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Baruchusiem.
Oboje z Baruchusiem wybuchliśmy śmiechem.
Rozmawiam z Baruchusiem.
Jadę na wycieczkę razem z Baruchusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BaruchusiuA przecież nikt inaczej o Baruchusiu nie pisał.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Baruchusiu.
To jest pieśń o Baruchusiu.
Marzę o Baruchusiu.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Baruchusiu.

Wołacz:
(hej!)
BaruchusiuDzień dobry Baruchusiu!
Witaj Baruchusiu!
Baruchusiu! Gdzie jesteś?
Hej Baruchusiu!
Baruchusiu! Uważaj!