Odmiana imienia Bartolomunia przez przypadki

Bartolomunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bartolomunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bartolomuni

Celownik
(komu? czemu?):Bartolomuni

Biernik
(kogo? co?):Bartolomunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bartolomunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bartolomuni

Wołacz
(hej!):Bartolomuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BartolomuniaNa drugie imię mam Bartolomunia.
Gdzie jest Bartolomunia?
Autorem artykułu jest Bartolomunia.
Mam na imię Bartolomunia.
Bartolomunia chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BartolomuniPostanowiłam zadzwonić do Bartolomuni.
W sobotę są urodziny Bartolomuni.
Ręka Bartolomuni uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Bartolomuni siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Specjalnością Bartolomuni jest jazda na koniu.

Celownik:
(komu? czemu?)
BartolomuniBartolomuni przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Co tej Bartolomuni po głowie chodzi?
Przyglądam się Bartolomuni.
Ja na pewno przekaże swój procent Bartolomuni.
Bartolomuni wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
BartolomunięBartolomunię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Spoglądam na Bartolomunię.
Bartolomunię znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzała na Bartolomunię jeszcze raz.
Patrzył na Bartolomunię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BartolomuniąZakończyliśmy edycję kwietniową z Bartolomunią.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Bartolomunią.
Zostaliśmy z Bartolomunią w salonie sami.
Siedzieliśmy z Bartolomunią na ławce w parku.
Obie z Bartolomunią postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BartolomuniW powrotnej drodze myślał o Bartolomuni.
Dobrze, że wspomniałeś o Bartolomuni.
Rozmawiam o Bartolomuni.
Bardzo fajny blog o Bartolomuni.
Mamrotał coś o Bartolomuni, gdy podtrzymywał się ściany.

Wołacz:
(hej!)
BartolomuniuBartolomuniu! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Bartolomuniu!?
Bartolomuniu! Gdzie jesteś?
Witaj Bartolomuniu!
Cześć Bartolomuniu!