Odmiana imienia Bartek przez przypadki

Bartek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bartek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bartka

Celownik
(komu? czemu?):Bartkowi

Biernik
(kogo? co?):Bartka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bartkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bartku

Wołacz
(hej!):Bartku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BartekJeśli jednak przegrasz, Bartek zostaje z nami.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Bartek.
Dla mnie było już jasne, ze Bartek umiera.
Za chwilę wróci Bartek z lasu.
Jutro Bartek wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BartkaUstaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Bartka.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Bartka.
Zaproszenia na urodziny Bartka są gotowe.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Bartka.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Bartka.

Celownik:
(komu? czemu?)
BartkowiZostawiam Bartkowi karteczkę i już mnie nie ma.
Rozalia z troską przyglądała się Bartkowi.
Tym razem nie damy Bartkowi dojść do głosu.
Ten nie pozostał dłużny Bartkowi.
Bartkowi włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik:
(kogo? co?)
BartkaOdprowadziłam Bartka do wyjścia.
Chwyciła Bartka za rękaw płaszcza.
Bartka natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Lubię Bartka.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Bartka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BartkiemJadę z Bartkiem na dyskotekę.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Bartkiem.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Bartkiem.
Idę na spacer z Bartkiem.
A sytuacja z Bartkiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BartkuDziś napiszę o Bartku.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Bartku.
W powrotnej drodze myślał o Bartku.
Dyskutuję o Bartku.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Bartku.

Wołacz:
(hej!)
BartkuGdzie jesteś Bartku!?
Dzień dobry Bartku!
Dobranoc Bartku!
Witaj Bartku!
Bartku! Gdzie jesteś?