Odmiana imienia Barta przez przypadki

Barta imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Barta

Dopełniacz
(kogo? czego?):Barty

Celownik
(komu? czemu?):Barcie

Biernik
(kogo? co?):Bartę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bartą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Barcie

Wołacz
(hej!):Barto!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BartaBarta chce pójść ze mną na spacer.
Autorem artykułu jest Barta.
Barta chce pójść ze mną na dyskotekę.
Barta tego nie widzi.
Dla mnie było już jasne, ze Barta umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BartyRozalia podeszła do Barty.
Rodzina Barty wyprowadziła się.
W sobotę są urodziny Barty.
W domu babci Barty od zawsze stał stary zegar.
Póki co dodaję zdjęcia Barty z wakacji.

Celownik:
(komu? czemu?)
BarcieKorzysta z okazji, by wyznać Barcie miłość.
Zerwał jabłko i podał je Barcie.
Słoik z kawą wyleciał Barcie z rąk.
Opowiadam Barcie o swoich zainteresowaniach.
Barcie włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik:
(kogo? co?)
BartęPrzyniesiona przez Bartę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Zdjęcie przesłane przez Bartę.
Spojrzałam na Bartę.
Bartę znalazłam w recepcji hotelu.
Przed sesją zapytałam Bartę co lubi.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BartąRazem z Bartą zrobiłyśmy obiad.
Zostanę tu tylko z Bartą i chłopakami.
Sprzątam pokój z Bartą.
Zostaliśmy z Bartą w salonie sami.
Razem z Bartą przestaliśmy dawno za nimi nadążać.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BarcieWarto także pomyśleć chwilę o Barcie.
Teraz chcę napisać parę słów o Barcie.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Barcie.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Barcie.
Dobrze, że wspomniałeś o Barcie.

Wołacz:
(hej!)
BartoDziękuję Barto za rozmowę!
Dobranoc Barto!
Hej Barto!
Gdzie jesteś Barto!?
Barto! Wróć do mnie!