Odmiana imienia Baronuś przez przypadki

Baronuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Baronuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Baronusia

Celownik
(komu? czemu?):Baronusiowi

Biernik
(kogo? co?):Baronusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Baronusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Baronusiu

Wołacz
(hej!):Baronusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BaronuśBaronuś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Baronuś chce pójść ze mną na dyskotekę.
Ma na imię Baronuś.
Gdzie jest Baronuś?
Na drugie imię mam Baronuś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BaronusiaMuszę pochwalić pomysł Baronusia.
Baronusia siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Baronusia.
Przed sobą ujrzałam rękę Baronusia.
Przez cały dzień czułam wzrok Baronusia na sobie.

Celownik:
(komu? czemu?)
BaronusiowiOpowiadam Baronusiowi o swoich zainteresowaniach.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Baronusiowi coś się stało.
Oczywiście każdy przyzna rację Baronusiowi.
Baronusiowi włosy stanęły dęba na głowie.
Proszę Baronusiowi nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
BaronusiaCałość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Baronusia.
Spojrzałam na Baronusia.
Baronusia znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzałam na Baronusia jak dopisuje kolejne literki.
Spojrzałam na Baronusia w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BaronusiemA sytuacja z Baronusiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Sprzątam pokój z Baronusiem.
Zostaliśmy z Baronusiem w salonie sami.
Siedzieliśmy z Baronusiem przy basenie.
Sprzątam pokój razem z Baronusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BaronusiuWszyscy dyskutują o Baronusiu.
Ten wiersz jest o Baronusiu.
Więcej o Baronusiu znajdziecie na naszej stronie.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Baronusiu.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Baronusiu.

Wołacz:
(hej!)
BaronusiuBaronusiu! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Baronusiu!?
Hej Baronusiu!
Dziękuję Baronusiu za rozmowę!
Dobranoc Baronusiu!