Odmiana imienia Barnabasz przez przypadki

Barnabasz imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Barnabasz

Dopełniacz
(kogo? czego?):Barnabasza

Celownik
(komu? czemu?):Barnabaszowi

Biernik
(kogo? co?):Barnabasza

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Barnabaszem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Barnabaszu

Wołacz
(hej!):Barnabaszu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BarnabaszJak już wiecie mam na imię Barnabasz.
Dla mnie było już jasne, ze Barnabasz umiera.
Mam na imię Barnabasz.
W domu Barnabasz często urządza rodzicom pokazy mody.
Barnabasz nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BarnabaszaPrzyglądałam się dłoniom Barnabasza.
Wysyłam list do Barnabasza.
Uroda Barnabasza miała potężną moc.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Barnabasza.
Postawa Barnabasza była zupełnie inna.

Celownik:
(komu? czemu?)
BarnabaszowiRozalia z troską przyglądała się Barnabaszowi.
Ten nie pozostał dłużny Barnabaszowi.
Kupiłem Barnabaszowi magnes na lodówkę.
Proszę Barnabaszowi nie dokuczać!
Tym razem nie damy Barnabaszowi dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
BarnabaszaPodchodzi, całuje Barnabasza i idzie do wyjścia.
Odprowadziłam Barnabasza do wyjścia.
Patrzył na Barnabasza z pełnym zgrozy podziwem.
Spotkałam Barnabasza w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Patrzę na Barnabasza i nic nie rozumiem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BarnabaszemOboje z Barnabaszem wybuchliśmy śmiechem.
Jadę z Barnabaszem na dyskotekę.
Oboje z Barnabaszem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Tym razem korespondowałam z Barnabaszem.
Kasia z Barnabaszem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BarnabaszuRozmawiam o Barnabaszu.
Teraz chcę napisać parę słów o Barnabaszu.
Wspominam o Barnabaszu.
No a teraz trochę więcej o Barnabaszu.
Piszę o Barnabaszu.

Wołacz:
(hej!)
BarnabaszuGdzie jesteś Barnabaszu!?
Barnabaszu! Uważaj!
Dobranoc Barnabaszu!
Hej Barnabaszu!
Witaj Barnabaszu!