Odmiana imienia Barcław przez przypadki

Barcław imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Barcław

Dopełniacz
(kogo? czego?):Barcława

Celownik
(komu? czemu?):Barcławowi

Biernik
(kogo? co?):Barcława

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Barcławem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Barcławie

Wołacz
(hej!):Barcławie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BarcławGdzie jest Barcław?
Autorem artykułu jest Barcław.
Barcław chce pójść ze mną na dyskotekę.
Autorem niniejszego tekstu jest Barcław.
Ma na imię Barcław.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BarcławaDzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Barcława.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Barcława.
Przed domem Barcława zauważyłem wózek z dzieckiem.
Rodzina Barcława zginęła w wypadku samochodowym.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Barcława.

Celownik:
(komu? czemu?)
BarcławowiPrzyglądam się Barcławowi.
Zszedłem z drogi Barcławowi i usiadłem w fotelu.
Nie wiem, co powiedzieć Barcławowi.
Ja na pewno przekaże swój procent Barcławowi.
Coś muszę Barcławowi powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
BarcławaNa Barcława spłynęła niewymowna ulga.
Lubię Barcława.
Patrzył na Barcława z pełnym zgrozy podziwem.
Pożegnali w końcu Barcława i wyszli razem.
Widzę Barcława.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BarcławemJa z Barcławem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Idę na spacer z Barcławem.
Oboje z Barcławem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Razem z Barcławem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Wieczorem z Barcławem znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BarcławieChciałam dowiedzieć się więcej o Barcławie.
Związana jest z nią legenda o Barcławie.
Mowa oczywiście o Barcławie.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Barcławie.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Barcławie.

Wołacz:
(hej!)
BarcławieDobranoc Barcławie!
Cześć Barcławie!
Gdzie jesteś Barcławie!?
Barcławie! Uważaj!
Dzień dobry Barcławie!