Odmiana imienia Axeluś przez przypadki

Axeluś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Axeluś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Axelusia

Celownik
(komu? czemu?):Axelusiowi

Biernik
(kogo? co?):Axelusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Axelusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Axelusiu

Wołacz
(hej!):Axelusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AxeluśAxeluś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Axeluś chce pójść ze mną na spacer.
Autorem artykułu jest Axeluś.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Axeluś.
Ja i Axeluś nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AxelusiaBardzo podoba mi się wypracowanie Axelusia.
Zaproszenia na urodziny Axelusia są gotowe.
Muszę pochwalić pomysł Axelusia.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Axelusia.
W domu babci Axelusia od zawsze stał stary zegar.

Celownik:
(komu? czemu?)
AxelusiowiDzięki Axelusiowi święta nabrały nowego wymiaru.
Powiedz wszystkim i Axelusiowi, że nic mi nie jest.
Coś muszę Axelusiowi powiedzieć, stoi i czeka.
Opowiadam Axelusiowi o swoich zainteresowaniach.
Dzięki Axelusiowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
AxelusiaWidzę Axelusia.
Przed sesją zapytałam Axelusia co lubi.
O jego personalia miałam spytać Axelusia prywatnie.
Popatrzyłam na Axelusia przekonana, że zacznie mówić dalej.
W końcu obudzili Axelusia, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AxelusiemWieczorem z Axelusiem znowu idziemy na spacer.
Razem z Axelusiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Ja z Axelusiem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Powinnam jednak pojechać z Axelusiem.
Wczoraj wracamy z Axelusiem od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AxelusiuBardzo fajny blog o Axelusiu.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Axelusiu.
Mówimy tu oczywiście o Axelusiu.
Powoli spełniam swoje marzenia o Axelusiu.
Przynajmniej tak myślał tata o Axelusiu.

Wołacz:
(hej!)
AxelusiuAxelusiu! Uważaj!
Dobranoc Axelusiu!
Witaj Axelusiu!
Dziękuję Axelusiu za rozmowę!
Axelusiu! Gdzie jesteś?