Odmiana imienia Awitunia przez przypadki

Awitunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Awitunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Awituni

Celownik
(komu? czemu?):Awituni

Biernik
(kogo? co?):Awitunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Awitunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Awituni

Wołacz
(hej!):Awituniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AwituniaJutro Awitunia wyjdzie ze szpitala.
Ma na imię Awitunia.
Ja i Awitunia nie wiedziałyśmy, co robić.
Dobrze, że Awitunia grzecznie śpi.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Awitunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AwituniPostanowiłam zadzwonić do Awituni i chłopaków.
Przed sobą ujrzałam rękę Awituni.
Uroda Awituni miała potężną moc.
Tata Awituni poszedł otworzyć drzwi.
Najbardziej polubiłam ojca Awituni.

Celownik:
(komu? czemu?)
AwituniTego Awituni było już za wiele.
Dzięki Awituni mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Musiałam się zwierzyć Awituni.
Mam nadzieję, że Awituni również się podoba.
Od początku próbujemy pomóc Awituni.

Biernik:
(kogo? co?)
AwitunięPrzed sesją zapytałam Awitunię co lubi.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Awitunię.
Awitunię zaczęło to nieco irytować.
Spojrzałam na Awitunię.
Widziałem dzisiaj Awitunię z mojej klasy.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AwituniąRazem z Awitunią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Awitunią.
Zginął w pojedynku z Awitunią.
Sprzątam pokój z Awitunią.
Wymyśliłam z Awitunią nową zabawę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AwituniWspominam o Awituni.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Awituni.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Awituni.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Awituni.
Powoli spełniam swoje marzenia o Awituni.

Wołacz:
(hej!)
AwituniuGdzie jesteś Awituniu!?
Dobranoc Awituniu!
Cześć Awituniu!
Awituniu! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Awituniu!