Odmiana imienia Awitka przez przypadki

Awitka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Awitka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Awitki

Celownik
(komu? czemu?):Awitce

Biernik
(kogo? co?):Awitkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Awitką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Awitce

Wołacz
(hej!):Awitko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AwitkaW domu Awitka często urządza rodzicom pokazy mody.
Ja i Awitka nie wiedziałyśmy, co robić.
Autorem niniejszego tekstu jest Awitka.
Dla mnie było już jasne, ze Awitka umiera.
Na drugie imię mam Awitka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AwitkiPozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Awitki.
Piszę list do Awitki.
W słuchawce usłyszałam głos Awitki.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Awitki.
Awitki siedziała na podłodze oparta o ścianę.

Celownik:
(komu? czemu?)
AwitceOpowiadam Awitce o swoich zainteresowaniach.
Opowiedziałam Awitce o przykrości która mnie spotkała.
Dzięki Awitce święta nabrały nowego wymiaru.
Awitce udało się usłyszeć tylko parę słów.
Tym razem nie damy Awitce dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
AwitkęSpojrzałam na Awitkę jak dopisuje kolejne literki.
Postaram się namówić Awitkę na spacer.
Pożegnali w końcu Awitkę i wyszli razem.
Podchodzi, całuje Awitkę i idzie do wyjścia.
W Awitkę nagle coś wstąpiło.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AwitkąSiedzieliśmy z Awitką przy basenie.
Pracuję razem z Awitką.
Razem z Awitką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Oboje z Awitką wybuchliśmy śmiechem.
Weekend spędzony z Awitką był przesympatyczny.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AwitceA przecież nikt inaczej o Awitce nie pisał.
Dobrze, że wspomniałeś o Awitce.
Zapraszam na film dokumentalny o Awitce.
Na koniec parę słów o Awitce.
Pamiętam o Awitce.

Wołacz:
(hej!)
AwitkoWitaj Awitko!
Gdzie jesteś Awitko!?
Dziękuję Awitko za rozmowę!
Dobranoc Awitko!
Cześć Awitko!