Odmiana imienia Avusia przez przypadki

Avusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Avusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Avusi

Celownik
(komu? czemu?):Avusi

Biernik
(kogo? co?):Avusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Avusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Avusi

Wołacz
(hej!):Avusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AvusiaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Avusia.
Avusia tego nie widzi.
Avusia chce pójść ze mną na spacer.
Dziś Avusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Avusia nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AvusiPostanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Avusi słychać.
Najbardziej polubiłam ojca Avusi.
Postawa Avusi była zupełnie inna.
Prosimy o pomoc dla Avusi.
Specjalnością Avusi jest jazda na koniu.

Celownik:
(komu? czemu?)
AvusiMama przyznała rację Avusi.
Dzięki Avusi święta nabrały nowego wymiaru.
Nie wiem, co powiedzieć Avusi.
Avusi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Coś muszę Avusi powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
AvusięŚmiał się głośno, wesoło i patrzał na Avusię bardzo przyjaźnie.
Chwyciła Avusię za rękaw płaszcza.
Spojrzał na Avusię i uśmiechnął się.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Avusię.
Zdjęcie przesłane przez Avusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AvusiąW praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Avusią.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Avusią.
Rozmawiam z Avusią.
Pracuję z Avusią.
Zostanę tu tylko z Avusią i chłopakami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AvusiPrzez chwilę pomyślałam o Avusi.
W powrotnej drodze myślał o Avusi.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Avusi.
Przy Avusi zapomniałem o wszystkim.
Związana jest z nią legenda o Avusi.

Wołacz:
(hej!)
AvusiuDobry wieczór Avusiu!
Avusiu! Wróć do mnie!
Dzień dobry Avusiu!
Hej Avusiu!
Gdzie jesteś Avusiu!?