Odmiana imienia Avunia przez przypadki

Avunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Avunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Avuni

Celownik
(komu? czemu?):Avuni

Biernik
(kogo? co?):Avunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Avunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Avuni

Wołacz
(hej!):Avuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AvuniaAvunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Gdzie jest Avunia?
Avunia wraca do domu.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Avunia.
Ma na imię Avunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AvuniPrzedwczoraj były urodziny Avuni.
W domu babci Avuni od zawsze stał stary zegar.
Rozalia podeszła do Avuni.
Rodzina Avuni wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
W sobotę są urodziny Avuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
AvuniAvuni włosy stanęły dęba na głowie.
Od początku próbujemy pomóc Avuni.
Co tej Avuni po głowie chodzi?
Daję Avuni, to co najlepsze we mnie.
Zostawiam Avuni karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
AvunięSpojrzałam na Avunię jak dopisuje kolejne literki.
Kacper patrzył na Avunię ze zdumieniem.
Lubię Avunię.
Spojrzała na Avunię jeszcze raz.
Patrzę na Avunię i nic nie rozumiem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AvuniąSiedzieliśmy z Avunią przy basenie.
Dorota spotkała się z Avunią.
Idę na spacer z Avunią.
Siedzieliśmy z Avunią na ławce w parku.
Kasia z Avunią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AvuniTe widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Avuni.
Kiedyś chciałam napisać o Avuni.
Na koniec parę słów o Avuni.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Avuni.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Avuni.

Wołacz:
(hej!)
AvuniuAvuniu! Uważaj!
Dzień dobry Avuniu!
Gdzie jesteś Avuniu!?
Dziękuję Avuniu za rozmowę!
Hej Avuniu!