Odmiana imienia Avka przez przypadki

Avka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Avka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Avki

Celownik
(komu? czemu?):Avce

Biernik
(kogo? co?):Avkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Avką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Avce

Wołacz
(hej!):Avko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AvkaDla mnie było już jasne, ze Avka umiera.
Moje drugie imię to właśnie Avka.
Dopiero do mnie dotarło, że Avka już tu jest.
Avka chce pójść ze mną na spacer.
Avka chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AvkiZobaczyłam uśmiechniętą twarz Avki.
Tymczasem zauważyłam wpis Avki kilka dni temu.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Avki.
Piszę list do Avki.
Serce Avki stanęło na moment.

Celownik:
(komu? czemu?)
AvceAvce wpadły w ucho słowa piosenki.
Avce udało się usłyszeć tylko parę słów.
Opowiedziałam Avce o przykrości która mnie spotkała.
Kto wie, może Avce wyjdzie do na dobre.
Coś muszę Avce powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
AvkęSpojrzałem znacząco na Avkę.
O jego personalia miałam spytać Avkę prywatnie.
Avkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Avkę.
Lubię Avkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AvkąŚpiewam z Avką.
Ja z Avką zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Avką.
A sytuacja z Avką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Idę na spacer z Avką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AvceNaszą piosenkę pisali z myślą o Avce.
Na pewno słyszałyście o Avce.
A przecież nikt inaczej o Avce nie pisał.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Avce.
Myślałam cały czas tylko o Avce.

Wołacz:
(hej!)
AvkoDziękuję Avko za rozmowę!
Dobranoc Avko!
Witaj Avko!
Avko! Uważaj!
Avko! Wróć do mnie!