Odmiana imienia Aurusia przez przypadki

Aurusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Aurusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Aurusi

Celownik
(komu? czemu?):Aurusi

Biernik
(kogo? co?):Aurusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Aurusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Aurusi

Wołacz
(hej!):Aurusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AurusiaDopiero do mnie dotarło, że Aurusia już tu jest.
Autorem artykułu jest Aurusia.
Na drugie imię mam Aurusia.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Aurusia.
Jutro Aurusia wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AurusiPóźny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Aurusi.
Nie lubię Aurusi.
Serce Aurusi stanęło na moment.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Aurusi.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Aurusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
AurusiZerwał jabłko i podał je Aurusi.
Rozalia z troską przyglądała się Aurusi.
Mam nadzieję, że Aurusi również się podoba.
Oddaję Aurusi list.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Aurusi.

Biernik:
(kogo? co?)
AurusięPatrzył na Aurusię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Nieśmiało gładzi Aurusię po włosach.
Na Aurusię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Podchodzi, całuje Aurusię i idzie do wyjścia.
Spoglądam na Aurusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AurusiąObie z Aurusią postawiłyśmy na zmiany.
Ja z Aurusią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Ja z Aurusią chcemy się przebrać za wampiry.
Oboje z Aurusią wybuchliśmy śmiechem.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Aurusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AurusiOd ostatniego wpisu o Aurusi wydarzyło się sporo.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Aurusi.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Aurusi.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Aurusi.
Mówimy tu oczywiście o Aurusi.

Wołacz:
(hej!)
AurusiuWitaj Aurusiu!
Aurusiu! Gdzie jesteś?
Cześć Aurusiu!
Aurusiu! Uważaj!
Aurusiu! Wróć do mnie!