Odmiana imienia Aurunia przez przypadki

Aurunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Aurunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Auruni

Celownik
(komu? czemu?):Auruni

Biernik
(kogo? co?):Aurunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Aurunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Auruni

Wołacz
(hej!):Auruniu!

Przykłady odmiany imienia Aurunia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Aurunia

Jeśli jednak przegrasz, Aurunia zostaje z nami.
W domu Aurunia często urządza rodzicom pokazy mody.
Dopiero do mnie dotarło, że Aurunia już tu jest.
Aurunia nie umie śpiewać.
Aurunia chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz (kogo? czego?): Auruni

Szukałem linków do strony Auruni.
Tata Auruni opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Postawa Auruni była zupełnie inna.
Przed domem Auruni zauważyłem wózek z dzieckiem.
Muszę pochwalić pomysł Auruni.

Celownik (komu? czemu?): Auruni

Oddaję Auruni list.
Daję Auruni, to co najlepsze we mnie.
Proszę Auruni nie dokuczać!
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Auruni.
Auruni przyszła nagle do głowy straszna myśl.

Biernik (kogo? co?): Aurunię

Przed sesją zapytałam Aurunię co lubi.
Spojrzała na Aurunię jeszcze raz.
W końcu obudzili Aurunię, żeby ich ratował.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Aurunię bardzo przyjaźnie.
Oszołomienie spadło teraz na Aurunię i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik (z kim? z czym?): Aurunią

Razem z Aurunią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Siedzieliśmy z Aurunią na ławce w parku.
Wczoraj wracamy z Aurunią od lekarza.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Aurunią.
Karolina miała się spotkać z Aurunią przed szkołą.

Miejscownik (o kim? o czym?): Auruni

Kiedyś chciałam napisać o Auruni.
Nie wspomniałem na początku o Auruni.
Piszę o Auruni.
A o Auruni to i słowa rzec nie umiał.
Na koniec parę słów o Auruni.

Wołacz (hej!): Auruniu

Cześć Auruniu!
Hej Auruniu!
Gdzie jesteś Auruniu!?
Auruniu! Gdzie jesteś?
Dziękuję Auruniu za rozmowę!