Odmiana imienia Aurorka przez przypadki

Aurorka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Aurorka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Aurorki

Celownik
(komu? czemu?):Aurorce

Biernik
(kogo? co?):Aurorkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Aurorką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Aurorce

Wołacz
(hej!):Aurorko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AurorkaNa drugie imię mam Aurorka.
Aurorka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Aurorka nie umie grać na gitarze.
Dopiero do mnie dotarło, że Aurorka już tu jest.
Jeśli jednak przegrasz, Aurorka zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AurorkiPowiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Aurorki.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Aurorki.
Tym razem prezentujemy wystawę Aurorki.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Aurorki.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Aurorki.

Celownik:
(komu? czemu?)
AurorceSłoik z kawą wyleciał Aurorce z rąk.
Co tej Aurorce po głowie chodzi?
Zszedłem z drogi Aurorce i usiadłem w fotelu.
Zerwał jabłko i podał je Aurorce.
Aurorce wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
AurorkęPrzed wejściem spotkaliśmy Aurorkę.
Spoglądam na Aurorkę.
Widzę Aurorkę.
Spojrzałam na Aurorkę.
Zdjęcie przesłane przez Aurorkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AurorkąRazem z Aurorką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Aurorką.
Wieczorem z Aurorką znowu idziemy na spacer.
Sprzątam pokój z Aurorką.
Zostanę tu tylko z Aurorką i chłopakami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AurorceWczoraj wspomniałam o Aurorce z moim tatą.
Artykuł o Aurorce wywołał burzę w mediach.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Aurorce.
Kiedyś tam chciałam napisać o Aurorce.
Dziś napiszę o Aurorce.

Wołacz:
(hej!)
AurorkoCześć Aurorko!
Dzień dobry Aurorko!
Gdzie jesteś Aurorko!?
Dobry wieczór Aurorko!
Aurorko! Wróć do mnie!