Odmiana imienia Auronia przez przypadki

Auronia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Auronia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Auroni

Celownik
(komu? czemu?):Auroni

Biernik
(kogo? co?):Auronię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Auronią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Auroni

Wołacz
(hej!):Auroniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AuroniaMoje drugie imię to właśnie Auronia.
Auronia wraca do domu.
Jutro Auronia wyjdzie ze szpitala.
Ma na imię Auronia.
Ja i Auronia nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AuroniZaproszenia na urodziny Auroni są gotowe.
W sobotę są urodziny Auroni.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Auroni.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Auroni.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Auroni.

Celownik:
(komu? czemu?)
AuroniNie wiem, co powiedzieć Auroni.
Auroni włosy stanęły dęba na głowie.
Proszę Auroni nie dokuczać!
Dzięki Auroni mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Korzysta z okazji, by wyznać Auroni miłość.

Biernik:
(kogo? co?)
AuronięCałość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Auronię.
Pożegnali w końcu Auronię i wyszli razem.
Spojrzałam na Auronię jak dopisuje kolejne literki.
Auronię znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzałem znacząco na Auronię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AuroniąA sytuacja z Auronią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Razem z Auronią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Siedzieliśmy z Auronią przy basenie.
Zostaliśmy z Auronią w salonie sami.
Śpiewam z Auronią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AuroniWszyscy dyskutują o Auroni.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Auroni.
A przecież nikt inaczej o Auroni nie pisał.
Wspominam o Auroni.
Pamiętam o Auroni.

Wołacz:
(hej!)
AuroniuDziękuję Auroniu za rozmowę!
Dzień dobry Auroniu!
Gdzie jesteś Auroniu!?
Dobry wieczór Auroniu!
Hej Auroniu!