Odmiana imienia Aureliunia przez przypadki

Aureliunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Aureliunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Aureliuniu

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Aureliuni

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Aureliunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Aureliuni!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AureliuniaMoje drugie imię to właśnie Aureliunia.
Jutro Aureliunia wyjdzie ze szpitala.
Aureliunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Jak już wiecie mam na imię Aureliunia.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Aureliunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AureliuniuNajbardziej polubiłam ojca Aureliuniu.
Piszę list do Aureliuniu.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Aureliuniu.
Prosimy o pomoc dla Aureliuniu.
Przez cały dzień czułam wzrok Aureliuniu na sobie.

Celownik:
(komu? czemu?)
Proszę nie dokuczać!
oczy błyszczą.
Dopiero teraz zrozumiałem, że coś się stało.
Musiałam się zwierzyć .
Tym razem nie damy dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
AureliuniPodchodzi, całuje Aureliuni i idzie do wyjścia.
Przed wejściem spotkaliśmy Aureliuni.
Widzę Aureliuni.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Aureliuni bardzo przyjaźnie.
Przyniesiona przez Aureliuni kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AureliuniąOboje z Aureliunią wybuchliśmy śmiechem.
Razem z Aureliunią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Wieczorem z Aureliunią znowu idziemy na spacer.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Aureliunią.
Razem z Aureliunią zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Od ostatniego wpisu o wydarzyło się sporo.
Przez chwilę pomyślałam o .
A przecież nikt inaczej o nie pisał.
Naszą piosenkę pisali z myślą o .
Muszę Ci powiedzieć prawdę o .

Wołacz:
(hej!)
AureliuniCześć Aureliuni!
Aureliuni! Uważaj!
Dobranoc Aureliuni!
Dziękuję Aureliuni za rozmowę!
Witaj Aureliuni!