Odmiana imienia Aureliunia przez przypadki

Aureliunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Aureliunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Aureliuni

Celownik
(komu? czemu?):Aureliuni

Biernik
(kogo? co?):Aureliunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Aureliunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Aureliuni

Wołacz
(hej!):Aureliuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AureliuniaMoje drugie imię to właśnie Aureliunia.
Jutro Aureliunia wyjdzie ze szpitala.
Aureliunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Jak już wiecie mam na imię Aureliunia.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Aureliunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AureliuniNajbardziej polubiłam ojca Aureliuni.
Piszę list do Aureliuni.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Aureliuni.
Prosimy o pomoc dla Aureliuni.
Przez cały dzień czułam wzrok Aureliuni na sobie.

Celownik:
(komu? czemu?)
AureliuniProszę Aureliuni nie dokuczać!
Aureliuni oczy błyszczą.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Aureliuni coś się stało.
Musiałam się zwierzyć Aureliuni.
Tym razem nie damy Aureliuni dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
AureliunięPodchodzi, całuje Aureliunię i idzie do wyjścia.
Przed wejściem spotkaliśmy Aureliunię.
Widzę Aureliunię.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Aureliunię bardzo przyjaźnie.
Przyniesiona przez Aureliunię kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AureliuniąOboje z Aureliunią wybuchliśmy śmiechem.
Razem z Aureliunią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Wieczorem z Aureliunią znowu idziemy na spacer.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Aureliunią.
Razem z Aureliunią zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AureliuniOd ostatniego wpisu o Aureliuni wydarzyło się sporo.
Przez chwilę pomyślałam o Aureliuni.
A przecież nikt inaczej o Aureliuni nie pisał.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Aureliuni.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Aureliuni.

Wołacz:
(hej!)
AureliuniuCześć Aureliuniu!
Aureliuniu! Uważaj!
Dobranoc Aureliuniu!
Dziękuję Aureliuniu za rozmowę!
Witaj Aureliuniu!