Odmiana imienia Aurelik przez przypadki

Aurelik imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Aurelik

Dopełniacz
(kogo? czego?):Aurelika

Celownik
(komu? czemu?):Aurelikowi

Biernik
(kogo? co?):Aurelika

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Aurelikiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Aureliku

Wołacz
(hej!):Aureliku!

Przykłady deklinacji imienia Aurelik” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Aurelik

Mam na imię Aurelik.
Jutro Aurelik wyjdzie ze szpitala.
Moje drugie imię to właśnie Aurelik.
Aurelik wraca do domu.
Dopiero do mnie dotarło, że Aurelik już tu jest.

Dopełniacz (kogo? czego?): Aurelika

Jadę do Aurelika.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Aurelika.
Postawa Aurelika była zupełnie inna.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Aurelika.
Uroda Aurelika miała potężną moc.

Celownik (komu? czemu?): Aurelikowi

Od początku próbujemy pomóc Aurelikowi.
Zaproponowałem Aurelikowi dwa tematy.
Rozalia z troską przyglądała się Aurelikowi.
Dzięki Aurelikowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Aurelikowi coś się stało.

Biernik (kogo? co?): Aurelika

W Aurelika nagle coś wstąpiło.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Aurelika.
Odprowadziłam Aurelika do wyjścia.
Postaram się namówić Aurelika na spacer.
Obserwuję Aurelika bardzo uważnie.

Narzędnik (z kim? z czym?): Aurelikiem

Weekend spędzony z Aurelikiem był przesympatyczny.
Przez chwilę oboje z Aurelikiem patrzyli na siebie.
Jadę z Aurelikiem na dyskotekę.
Pracuję razem z Aurelikiem.
Jadę na wycieczkę razem z Aurelikiem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Aureliku

Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Aureliku.
Na koniec parę słów o Aureliku.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Aureliku.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Aureliku.
Hipnotyzująca powieść o Aureliku i płatnym mordercy.

Wołacz (hej!): Aureliku

Aureliku! Uważaj!
Dobranoc Aureliku!
Dzień dobry Aureliku!
Hej Aureliku!
Gdzie jesteś Aureliku!?