Odmiana imienia Audrunia przez przypadki

Audrunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Audrunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Audruni

Celownik
(komu? czemu?):Audruni

Biernik
(kogo? co?):Audrunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Audrunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Audruni

Wołacz
(hej!):Audruniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AudruniaJutro Audrunia wyjdzie ze szpitala.
Audrunia nie umie grać na gitarze.
Autorem niniejszego tekstu jest Audrunia.
W domu Audrunia często urządza rodzicom pokazy mody.
Moje drugie imię to właśnie Audrunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AudruniPiszę list do Audruni.
Ręka Audruni uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Audruni.
Jadę do Audruni.
Serce Audruni stanęło na moment.

Celownik:
(komu? czemu?)
AudruniDaję Audruni, to co najlepsze we mnie.
Tego Audruni było już za wiele.
Zaproponowałem Audruni dwa tematy.
Kto wie, może Audruni wyjdzie do na dobre.
Napisałem wiersz dzięki Audruni.

Biernik:
(kogo? co?)
AudrunięSierżant wpatrywał się w Audrunię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Przyniesiona przez Audrunię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Kawę kupioną przez Audrunię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Odprowadziłam Audrunię do wyjścia.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Audrunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AudruniąRefleksyjnie po spotkaniu z Audrunią.
Razem z Audrunią zrobiłyśmy obiad.
Dwa dni temu miałam z Audrunią śmieszną przygodę.
Jadę z Audrunią na dyskotekę.
Przez chwilę oboje z Audrunią patrzyli na siebie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AudruniChciałbym być teraz przy Audruni.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Audruni.
Piszę o Audruni.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Audruni.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Audruni.

Wołacz:
(hej!)
AudruniuHej Audruniu!
Cześć Audruniu!
Audruniu! Uważaj!
Witaj Audruniu!
Dzień dobry Audruniu!