Odmiana imienia Audreczka przez przypadki

Audreczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Audreczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Audreczki

Celownik
(komu? czemu?):Audreczce

Biernik
(kogo? co?):Audreczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Audreczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Audreczce

Wołacz
(hej!):Audreczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AudreczkaGdzie jest Audreczka?
Dla mnie było już jasne, ze Audreczka umiera.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Audreczka.
Audreczka ma katar i źle się czuje.
Moje drugie imię to właśnie Audreczka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AudreczkiPrzepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Audreczki.
W słuchawce usłyszałam głos Audreczki.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Audreczki.
Przed sobą ujrzałam rękę Audreczki.
Jadę do Audreczki.

Celownik:
(komu? czemu?)
AudreczceTego Audreczce było już za wiele.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Audreczce.
Oddaję Audreczce list.
Słoik z kawą wyleciał Audreczce z rąk.
Ja na pewno przekaże swój procent Audreczce.

Biernik:
(kogo? co?)
AudreczkęKacper patrzył na Audreczkę ze zdumieniem.
Na Audreczkę spłynęła niewymowna ulga.
Przyniesiona przez Audreczkę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Audreczkę.
Spojrzałam na Audreczkę jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AudreczkąDorota spotkała się z Audreczką.
Ja z Audreczką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Razem z Audreczką zrobiłyśmy obiad.
Przez chwilę oboje z Audreczką patrzyli na siebie.
Siedzieliśmy z Audreczką przy basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AudreczceMuszę Ci powiedzieć prawdę o Audreczce.
Rozmawiam o Audreczce.
Kiedyś tam chciałam napisać o Audreczce.
Związana jest z nią legenda o Audreczce.
A o Audreczce to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz:
(hej!)
AudreczkoHej Audreczko!
Witaj Audreczko!
Audreczko! Gdzie jesteś?
Audreczko! Uważaj!
Audreczko! Wróć do mnie!