Odmiana imienia Asunia przez przypadki

Asunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Asunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Asuni

Celownik
(komu? czemu?):Asuni

Biernik
(kogo? co?):Asunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Asunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Asuni

Wołacz
(hej!):Asuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AsuniaCo robi Asunia?
Asunia wraca do domu.
Asunia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Ma na imię Asunia.
W domu Asunia często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AsuniW słuchawce usłyszałam głos Asuni.
Dla Asuni ten pies jest naprawdę bezcenny.
Wysyłam list do Asuni.
Przed sobą ujrzałam rękę Asuni.
Nie lubię Asuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
AsuniCoś muszę Asuni powiedzieć, stoi i czeka.
Zszedłem z drogi Asuni i usiadłem w fotelu.
Dzięki Asuni święta nabrały nowego wymiaru.
Przyglądam się Asuni.
Od początku próbujemy pomóc Asuni.

Biernik:
(kogo? co?)
AsunięSpojrzał na Asunię i uśmiechnął się.
Pożegnali w końcu Asunię i wyszli razem.
Spojrzałam na Asunię.
Widzę Asunię.
Asunię znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AsuniąRozmawiam z Asunią.
Razem z Asunią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Sprzątam pokój z Asunią.
Wieczorem z Asunią znowu idziemy na spacer.
Zostaliśmy z Asunią w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AsuniNa koniec parę słów o Asuni.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Asuni.
Mowa oczywiście o Asuni.
Przygotowuje książkę o Asuni.
Artykuł o Asuni wywołał burzę w mediach.

Wołacz:
(hej!)
AsuniuAsuniu! Wróć do mnie!
Cześć Asuniu!
Asuniu! Gdzie jesteś?
Dziękuję Asuniu za rozmowę!
Witaj Asuniu!