Odmiana imienia Astusia przez przypadki

Astusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Astusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Astusi

Celownik
(komu? czemu?):Astusi

Biernik
(kogo? co?):Astusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Astusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Astusi

Wołacz
(hej!):Astusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AstusiaMa na imię Astusia.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Astusia.
Astusia tego nie widzi.
Na drugie imię mam Astusia.
Astusia nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AstusiPostanowiłam zadzwonić do Astusi i chłopaków.
Postanowiłam zadzwonić do Astusi.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Astusi.
Pożyczę od Astusi samochód i możemy jechać.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Astusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
AstusiNapisałem wiersz dzięki Astusi.
Zerwał jabłko i podał je Astusi.
Powiedz wszystkim i Astusi, że nic mi nie jest.
Zostawiam Astusi karteczkę i już mnie nie ma.
Od początku próbujemy pomóc Astusi.

Biernik:
(kogo? co?)
AstusięAstusię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Astusię zaczęło to nieco irytować.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Astusię.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Astusię bardzo przyjaźnie.
Przed wejściem spotkaliśmy Astusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AstusiąZakończyliśmy edycję kwietniową z Astusią.
Zginął w pojedynku z Astusią.
A sytuacja z Astusią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Astusią.
Razem z Astusią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AstusiPowiedz mi, co myślisz o Astusi.
Ten wiersz jest o Astusi.
Myślę o Astusi.
No a teraz trochę więcej o Astusi.
Dzisiaj chciałam napisać o Astusi.

Wołacz:
(hej!)
AstusiuHej Astusiu!
Astusiu! Wróć do mnie!
Witaj Astusiu!
Cześć Astusiu!
Astusiu! Gdzie jesteś?