Odmiana imienia Astrydusia przez przypadki

Astrydusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Astrydusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Astrydusi

Celownik
(komu? czemu?):Astrydusi

Biernik
(kogo? co?):Astrydusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Astrydusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Astrydusi

Wołacz
(hej!):Astrydusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AstrydusiaJutro Astrydusia wyjdzie ze szpitala.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Astrydusia.
Za chwilę wróci Astrydusia z lasu.
Moje drugie imię to właśnie Astrydusia.
Autorem niniejszego tekstu jest Astrydusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AstrydusiSerdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Astrydusi.
Przed sobą ujrzałam rękę Astrydusi.
Jadę do Astrydusi.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Astrydusi.
W słuchawce usłyszałam głos Astrydusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
AstrydusiAstrydusi włosy stanęły dęba na głowie.
Zerwał jabłko i podał je Astrydusi.
Oddaję Astrydusi list.
Dzięki Astrydusi mamy kolejny artykuł po polsku.
Słoik z kawą wyleciał Astrydusi z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
AstrydusięKawę kupioną przez Astrydusię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Spojrzał na Astrydusię i uśmiechnął się.
Widzę Astrydusię.
Patrzył na Astrydusię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spojrzałam na Astrydusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AstrydusiąDwa dni temu miałam z Astrydusią śmieszną przygodę.
Rozmawiam z Astrydusią.
Wieczorem z Astrydusią znowu idziemy na spacer.
Obie z Astrydusią postawiłyśmy na zmiany.
Sprzątam pokój z Astrydusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AstrydusiPrzygotowuje książkę o Astrydusi.
Powiedz mi, co myślisz o Astrydusi.
Pamiętam o Astrydusi.
Marzę o Astrydusi.
Dobrze, że wspomniałeś o Astrydusi.

Wołacz:
(hej!)
AstrydusiuAstrydusiu! Uważaj!
Witaj Astrydusiu!
Dzień dobry Astrydusiu!
Astrydusiu! Wróć do mnie!
Astrydusiu! Gdzie jesteś?