Odmiana imienia Astridunia przez przypadki

Astridunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Astridunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Astriduni

Celownik
(komu? czemu?):Astriduni

Biernik
(kogo? co?):Astridunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Astridunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Astriduni

Wołacz
(hej!):Astriduniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AstriduniaJeśli jednak przegrasz, Astridunia zostaje z nami.
Co robi Astridunia?
Dziś Astridunia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Astridunia ma katar i źle się czuje.
W domu Astridunia często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AstriduniSpecjalnością Astriduni jest jazda na koniu.
Zaproszenia na urodziny Astriduni są gotowe.
Przed sobą ujrzałam rękę Astriduni.
Najbardziej polubiłam ojca Astriduni.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Astriduni.

Celownik:
(komu? czemu?)
AstriduniMam nadzieję, że Astriduni również się podoba.
Astriduni oczy błyszczą.
Coś muszę Astriduni powiedzieć, stoi i czeka.
Dzięki Astriduni mamy kolejny artykuł po polsku.
Musiałam się zwierzyć Astriduni.

Biernik:
(kogo? co?)
AstridunięSpojrzałem znacząco na Astridunię.
Astridunię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Postaram się namówić Astridunię na spacer.
Spojrzałam na Astridunię.
Pożegnali w końcu Astridunię i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AstriduniąŚpiewam z Astridunią.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Astridunią.
Pracuję razem z Astridunią.
Sprzątam pokój z Astridunią.
Razem z Astridunią podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AstriduniCzasami myślę sobie o Astriduni.
To jest pieśń o Astriduni.
No a teraz trochę więcej o Astriduni.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Astriduni.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Astriduni.

Wołacz:
(hej!)
AstriduniuHej Astriduniu!
Dzień dobry Astriduniu!
Gdzie jesteś Astriduniu!?
Astriduniu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Astriduniu!