Odmiana imienia Astra przez przypadki

Astra imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Astra

Dopełniacz
(kogo? czego?):Astry

Celownik
(komu? czemu?):Astrze

Biernik
(kogo? co?):Astrę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Astrą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Astrze

Wołacz
(hej!):Astro!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AstraJutro Astra wyjdzie ze szpitala.
Ma na imię Astra.
Moje drugie imię to właśnie Astra.
Astra nie umie śpiewać.
Gdzie jest Astra?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AstryDzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Astry.
Jadę do Astry.
Astry siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Astry.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Astry.

Celownik:
(komu? czemu?)
AstrzeZrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Astrze.
Ten nie pozostał dłużny Astrze.
Opowiadam Astrze o swoich zainteresowaniach.
Dzięki Astrze mamy kolejny artykuł po polsku.
Coś muszę Astrze powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
AstręPrzed wejściem spotkaliśmy Astrę.
Spojrzałam na Astrę jak dopisuje kolejne literki.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Astrę.
Podchodzi, całuje Astrę i idzie do wyjścia.
Widziałem dzisiaj Astrę z mojej klasy.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AstrąRazem z Astrą wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Siedzieliśmy z Astrą przy basenie.
Przez chwilę oboje z Astrą patrzyli na siebie.
Oboje z Astrą wybuchliśmy śmiechem.
Wymyśliłam z Astrą nową zabawę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AstrzeJest to prawdziwe kompendium wiedzy o Astrze.
Na pewno słyszałyście o Astrze.
Przynajmniej tak myślał tata o Astrze.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Astrze.
W powrotnej drodze myślał o Astrze.

Wołacz:
(hej!)
AstroCześć Astro!
Hej Astro!
Astro! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Astro!
Dobranoc Astro!