Odmiana imienia Asteriusia przez przypadki

Asteriusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Asteriusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Asteriusi

Celownik
(komu? czemu?):Asteriusi

Biernik
(kogo? co?):Asteriusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Asteriusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Asteriusi

Wołacz
(hej!):Asteriusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AsteriusiaNa drugie imię mam Asteriusia.
Autorem niniejszego tekstu jest Asteriusia.
Asteriusia nie umie śpiewać.
Asteriusia chce pójść ze mną na spacer.
Dopiero do mnie dotarło, że Asteriusia już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AsteriusiJestem mamą Asteriusi i jeszcze trojga innych dzieci.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Asteriusi.
Najbardziej polubiłam ojca Asteriusi.
Pożyczę od Asteriusi samochód i możemy jechać.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Asteriusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
AsteriusiAsteriusi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Oddaję Asteriusi list.
Asteriusi oczy błyszczą.
Mam nadzieję, że Asteriusi również się podoba.
Proszę Asteriusi nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
AsteriusięSpojrzałam na Asteriusię jak dopisuje kolejne literki.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Asteriusię.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Asteriusię bardzo przyjaźnie.
Spojrzał na Asteriusię z zaciekawieniem.
Chwyciła Asteriusię za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AsteriusiąSiedzieliśmy z Asteriusią przy basenie.
Pracuję z Asteriusią.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Asteriusią.
Siedzieliśmy z Asteriusią na kanapie.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Asteriusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AsteriusiW głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Asteriusi.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Asteriusi.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Asteriusi.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Asteriusi.
Przynajmniej tak myślał tata o Asteriusi.

Wołacz:
(hej!)
AsteriusiuCześć Asteriusiu!
Dobranoc Asteriusiu!
Gdzie jesteś Asteriusiu!?
Asteriusiu! Uważaj!
Hej Asteriusiu!