Odmiana imienia Asiunia przez przypadki

Asiunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Asiunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Asiuni

Celownik
(komu? czemu?):Asiuni

Biernik
(kogo? co?):Asiunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Asiunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Asiuni

Wołacz
(hej!):Asiuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AsiuniaDla mnie było już jasne, ze Asiunia umiera.
Asiunia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Asiunia.
Jak już wiecie mam na imię Asiunia.
Autorem niniejszego tekstu jest Asiunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AsiuniJadę do Asiuni.
Tato Asiuni produkował abażury.
Na korytarzu blisko pokoju Asiuni stało kilka osób.
Tata Asiuni sam opatrzył mi nogę.
Nie ma Asiuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
AsiuniZaproponowałem Asiuni dwa tematy.
Co tej Asiuni po głowie chodzi?
Napisałem wiersz dzięki Asiuni.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Asiuni coś się stało.
Zerwał jabłko i podał je Asiuni.

Biernik:
(kogo? co?)
AsiunięChwyciła Asiunię za rękaw płaszcza.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Asiunię.
Patrzył na Asiunię z pełnym zgrozy podziwem.
Kacper patrzył na Asiunię ze zdumieniem.
Popatrzyłam na Asiunię przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AsiuniąAle można sobie zrobić zdjęcie z Asiunią.
Przez chwilę oboje z Asiunią patrzyli na siebie.
Oboje z Asiunią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Dorota spotkała się z Asiunią.
Powinnam jednak pojechać z Asiunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AsiuniKilka słów od autora materiału o Asiuni.
Kiedyś chciałam napisać o Asiuni.
Przy Asiuni zapomniałem o wszystkim.
No a teraz trochę więcej o Asiuni.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Asiuni.

Wołacz:
(hej!)
AsiuniuDziękuję Asiuniu za rozmowę!
Dobry wieczór Asiuniu!
Dobranoc Asiuniu!
Cześć Asiuniu!
Hej Asiuniu!