Odmiana imienia Asiula przez przypadki

Asiula imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Asiula

Dopełniacz
(kogo? czego?):Asiuli

Celownik
(komu? czemu?):Asiuli

Biernik
(kogo? co?):Asiulę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Asiulą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Asiuli

Wołacz
(hej!):Asiulo!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AsiulaJa i Asiula nie wiedziałyśmy, co robić.
Ma na imię Asiula.
Asiula chce pójść ze mną na dyskotekę.
Asiula nie umie grać na gitarze.
Dla mnie było już jasne, ze Asiula umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AsiuliW sobotę są urodziny Asiuli.
Zbieramy na nowy wózek dla Asiuli.
Rodzina Asiuli wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Asiuli.
Przedwczoraj były urodziny Asiuli.

Celownik:
(komu? czemu?)
AsiuliKto wie, może Asiuli wyjdzie do na dobre.
Asiuli wpadły w ucho słowa piosenki.
Dzięki Asiuli mamy kolejny artykuł po polsku.
Zerwał jabłko i podał je Asiuli.
Słoik z kawą wyleciał Asiuli z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
AsiulęSpojrzał na Asiulę z zaciekawieniem.
Spojrzałam na Asiulę w wymownym geście.
Widzę Asiulę.
Sierżant wpatrywał się w Asiulę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Lubię Asiulę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AsiuląSiedzieliśmy z Asiulą na kanapie.
Sprzątam pokój razem z Asiulą.
Wieczorem z Asiulą znowu idziemy na spacer.
Refleksyjnie po spotkaniu z Asiulą.
Idę na spacer z Asiulą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AsiuliHipnotyzująca powieść o Asiuli i płatnym mordercy.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Asiuli.
Pamiętam o Asiuli.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Asiuli.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Asiuli.

Wołacz:
(hej!)
AsiuloAsiulo! Uważaj!
Dziękuję Asiulo za rozmowę!
Asiulo! Wróć do mnie!
Dobranoc Asiulo!
Cześć Asiulo!