Odmiana imienia Asieńka przez przypadki

Asieńka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Asieńka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Asieńki

Celownik
(komu? czemu?):Asieńce

Biernik
(kogo? co?):Asieńkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Asieńką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Asieńce

Wołacz
(hej!):Asieńko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AsieńkaZa chwilę wróci Asieńka z lasu.
Asieńka tego nie widzi.
Dopiero do mnie dotarło, że Asieńka już tu jest.
Gdzie jest Asieńka?
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Asieńka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AsieńkiRodzina Asieńki wyprowadziła się.
Muszę pochwalić pomysł Asieńki.
Postawa Asieńki była zupełnie inna.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Asieńki.
Dla Asieńki ten pies jest naprawdę bezcenny.

Celownik:
(komu? czemu?)
AsieńceAsieńce wpadły w ucho słowa piosenki.
Ja na pewno przekaże swój procent Asieńce.
Co tej Asieńce po głowie chodzi?
Powiedz wszystkim i Asieńce, że nic mi nie jest.
Mam nadzieję, że Asieńce również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
AsieńkęPostaram się namówić Asieńkę na spacer.
Asieńkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Patrzę na Asieńkę i nic nie rozumiem.
Sierżant wpatrywał się w Asieńkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Patrzył na Asieńkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AsieńkąPracuję razem z Asieńką.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Asieńką.
Kasia z Asieńką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Refleksyjnie po spotkaniu z Asieńką.
Obie z Asieńką postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AsieńcePosiadam całą serię powieści tego autora o Asieńce.
Pamiętajmy o Asieńce i jej rodzinie.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Asieńce.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Asieńce.
No a teraz trochę więcej o Asieńce.

Wołacz:
(hej!)
AsieńkoAsieńko! Uważaj!
Gdzie jesteś Asieńko!?
Dobranoc Asieńko!
Witaj Asieńko!
Asieńko! Gdzie jesteś?