Odmiana imienia Asenat przez przypadki

Asenat imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Asenat

Dopełniacz
(kogo? czego?):Asenata

Celownik
(komu? czemu?):Asenatowi

Biernik
(kogo? co?):Asenata

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Asenatem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Asenacie

Wołacz
(hej!):Asenacie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AsenatAsenat odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Gdzie jest Asenat?
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Asenat.
Asenat tego nie widzi.
Ma na imię Asenat.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AsenataNie mogę się otrząsnąć po odejściu Asenata.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Asenata słychać.
Na korytarzu blisko pokoju Asenata stało kilka osób.
Tata Asenata poszedł otworzyć drzwi.
Szkoda że Asenata prawie że w ogóle nie ma.

Celownik:
(komu? czemu?)
AsenatowiTen nie pozostał dłużny Asenatowi.
Kto wie, może Asenatowi wyjdzie do na dobre.
Tym razem nie damy Asenatowi dojść do głosu.
Opowiadam Asenatowi o swoich zainteresowaniach.
Mam nadzieję, że Asenatowi również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
AsenataW końcu obudzili Asenata, żeby ich ratował.
Spojrzałam na Asenata w wymownym geście.
Czekałam na Asenata w kawiarni.
Patrzył na Asenata wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Popatrzyłam na Asenata przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AsenatemWczoraj wracamy z Asenatem od lekarza.
Sprzątam pokój razem z Asenatem.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Asenatem na krytym basenie.
Obie z Asenatem postawiłyśmy na zmiany.
Powinnam jednak pojechać z Asenatem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AsenacieKilka słów od autora materiału o Asenacie.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Asenacie.
Wczoraj wspomniałam o Asenacie z moim tatą.
Od ostatniego wpisu o Asenacie wydarzyło się sporo.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Asenacie.

Wołacz:
(hej!)
AsenacieAsenacie! Wróć do mnie!
Dziękuję Asenacie za rozmowę!
Hej Asenacie!
Cześć Asenacie!
Asenacie! Uważaj!