Odmiana imienia Asan przez przypadki

Asan imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Asan

Dopełniacz
(kogo? czego?):Asana

Celownik
(komu? czemu?):Asanowi

Biernik
(kogo? co?):Asana

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Asanem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Asanie

Wołacz
(hej!):Asanie!

Przykłady deklinacji imienia Asan” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Asan

Asan chce pójść ze mną na dyskotekę.
Co robi Asan?
Ma na imię Asan.
Asan chce pójść ze mną na spacer.
Dobrze, że Asan grzecznie śpi.

Dopełniacz (kogo? czego?): Asana

Przedwczoraj były urodziny Asana.
Dziadek Asana w tym czasie miał chorą rękę.
Nie lubię Asana.
Tym razem prezentujemy wystawę Asana.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Asana.

Celownik (komu? czemu?): Asanowi

Dopiero teraz zrozumiałem, że Asanowi coś się stało.
Słoik z kawą wyleciał Asanowi z rąk.
Napisałem wiersz dzięki Asanowi.
Kupiłem Asanowi magnes na lodówkę.
Asanowi udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik (kogo? co?): Asana

Przed sesją zapytałam Asana co lubi.
Popatrzyłam na Asana przekonana, że zacznie mówić dalej.
W końcu obudzili Asana, żeby ich ratował.
Postaram się namówić Asana na spacer.
Patrzy na Asana wyczekująco.

Narzędnik (z kim? z czym?): Asanem

Razem z Asanem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Powinnam jednak pojechać z Asanem.
Wczoraj wracamy z Asanem od lekarza.
Pracuję razem z Asanem.
Obie z Asanem miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik (o kim? o czym?): Asanie

Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Asanie.
Mamrotał coś o Asanie, gdy podtrzymywał się ściany.
Teraz chcę napisać parę słów o Asanie.
Warto także pomyśleć chwilę o Asanie.
Nie wspomniałem na początku o Asanie.

Wołacz (hej!): Asanie

Asanie! Wróć do mnie!
Asanie! Gdzie jesteś?
Witaj Asanie!
Dziękuję Asanie za rozmowę!
Gdzie jesteś Asanie!?